Dersane dönemi diye bir dönem var, ergenlik sokağına gir sokağı bitirince en güzel öğrencilik yıllarına varmadan kafanı kaldırınca hemen kursağında kalıyor. Kime sorsan gösterir.
Dersane kantininde otuyorsun -sigara içmenin ab vatandaşlığına varan ihtişamı olduğu yaşlar - arkadaş gelip masaya çöküyor paketten bir sigara alip masaya bırakıyor buyrun siz de içebilirsiniz türüne örnek bir şekil -ab de işci olmuş bizi yanına aldırmaya çalışıyor- bir nefes alip oflayınca anlat demek zorunda kalıyor insan. Ya abi kızın hedefleri varmış okulu kazanana kadar kimseyle çıkmayacakmış söz vermiş ailesine.ooof offf
Ben de söz veriyorum aileme ilk aylarda bi yerleri tutturcam söz diyorum yeter salın beni lanet olsun söz diyorum ama sonrasında aileme söz verdiğim kızlar arasinda duyulunca bir gecede ünlü olan mirkelam gibi aniden patlıyorum.Bir iki olmaz hayır söz verdim diyorum ama iki ay sonra gelen ısrarlara ılımlı cevaplar vermeye başlıyorum derken babamin tum parasini hanımla kızla yemişim sandım o sıra. Babamın iflasi benim yuzumden degilmis sonradan söylediler.Aile şirketlerinde olurmuş böyle.Evli abiyle evli erkek kardeşin eşleri rahat durmazmış. Sonra biri ceketini alıp hiç ses etmeden beyefendi gibi gidermiş.
O yıl derste kaybedip aşkta ne halt yediğimi bilmiyordum.Hatırladığım parmaginda 0.5 tombo uc saplanmış bi kız vardı bayadır parmağında uçla yaşıyorum demişti gülerek. Uç hikayesi eğlenceli de keşke gülmeseydi zaten olay komik ona gülmüştü bence.Heralde hayır cevabını duymaktan korkmuştum çünkü o da ailesine söz vermiş olabilirdi.Ben hiç soramadım o hiç söylemedi.
O yıldan anladığım her şey imkansız olduğu zaman güzeldi karacaoğlan gece hayatını abartıp orta yaşlarının sonunda gece hayatına doyduğunda aşık olduğu kız ona emmi demişti. Çünkü artık karacanın annesiyle oturduğu evin kredisi çoktan bitmişti kız ise yeni mezundu ve asistan taytılında çalışmaktaydı ve kyk borcunu ödemeye 1 yıl sonra başlayacaktı
Universitede dersteyken parmağıma uç saplandı kanım kağıda karıştı sessizce gülümserken asistan anlat bizde gülelim demişti.Oysa ben kahkaha atmamış bir anımı hatırlayıp istemsizce tebessüm etmistim. Bu kadar merak uyandırmasi bence psikiyatrinin konusu. Sanki benle bot bağladın benle yaşadın tüm bu anıları.Anlatacakmışım gülecekmiş. Şimdiden sonra 0.5 ucu olupta vermeyenin lafının sonundaki tüm küfürlerin yekten talibi benim.
Al buyur anlattım . Sanki her durum herkese mi komik?
