Sabah sonsuz sayısız bu sondu dedim kendime. Bu son dediğim ilk olmadığı için çok inandırıcı gelmedi. Bir daha mahalle dışında rakıya son dedim. Biyoloji lanet bir sey.Oldum olası fen bilimleriyle verip alamadığım var. Sırf bu denklemi çözebilmek için muhasebeye yakınlaşmış olabilirim. Rakı babamı da bozardı. Herkes seni yaptıklarını unutup yapamadıklarınla yargılar ya . Rakı bizim ailede kan bagı olan herkese yapamadıklarının fırçasını kendine atma fırsatı yaşatıyor. Üçüncü dublede herkes iyi dört beş derken kimi kavuşamadığı sevgili için kimi kaçırdığı simdi rezidans dikilen araziden dertli.Ben neden bira değil de rakı içtigimden.
Yine bunları düşünüyordum. Ek olarak babamın gereksiz romantizmini. Altmışlarda çok içtiği bir aksamın sabahı istanbul a göç edip kartal'a gelmesini, adaları görüp yerleşmesini. Yıllarca assos çevresinde yaşadı hep bozcaada da yaşamak isterken oysa. Kavuşamazsan aşk olur demişti eskiden. Sonra rakılı bir aksam derdini demisti. Sonra ben adaya taşincam dedi. Yok dedim baba. Senin niyetin ada değil sen maviyle yeşilin birbirine karışmasını seviyorsun. Senin genlerine işlemiş bak hatta ablam yeşil gözlü ben mavi. Hepsi gecti aklımdan.
Eve girmek için ayılmam lazımdı. Yemegi bir öğüne indirip onu da unutuyordum. Oturdum bir yere. Çay kahve dedi. Kalktım. Yan dukkana geçtim. Dürüm dedi.Olur dedim. Tek başına hem usta hem kasa hem ağırlama yapıyordu. Tüm masalar boş. Hesabı istedim. Sizin ne vardı diye sordu. Kendini bu hayatta hayatta tutacak bir basarılı isletmeci rolüne yazmıstı herhalde kendine. Bozmadım. Dürüm vardı bi tane dedim arkamdaki masaya göz gezdirip. Ben de teredütte kaldım. Boş dukkan. Yirmi dakikadır tek müsteriyim. Herhalde baska seylerde yiyip içtim unuttum sandım hatta bir ara. Inanmıstı adam yaptığı işe . Bana kendimi sorgulattı.
Eve döndüm. Herkes uyumuştu. Arabanın anahtarını aldım. Garaja indim. Söfor koltuğunu yatırdım. Bi durum vardı dedim.Güldüm.Kötü espiriydi ama kimse yoktu. Güldüm
