İçmeden yazamayanlara uğradım, kahve içtik beraber. Bu pazartesi sigarayı bırakıp spora başlama kararını ayık kafayla vermek üzere 21 mart 2017 ye toplantı ayarladık. Bir ara "mutsuz değiliz lan ne söylesek hüznün hanesine yazılıyor " pankartıyla Taksim'e de çıkmak gerekiyordu.
Derken oradan iç mimar bir arkadaş var , yol üstü biraz lafladık . Yaptın oldu mu ? dedim . Ne yaptıysam olmuyor dedi. Tamam o zaman dedim.
Benim takıntılarımı versene portmantodan dedim. İstanbul'da ölme korkum sende kalabilir, artık korkularımızı hatırlayacak vaktimiz yok. Aslında bir yere geç kalmamak dışında bir korkumuz da kalmadı. iç savaşlarda kaybede kaybede , kaybetmekten korkmamayı öğrendik yada hiç gerçekten kazanmadığımız için her sonuca mağlubiyet yazdık . Kaybedecek tek korkumuz; geç kalma korkumuz.
Bu saatte hayatı ıskalamaktan geliyorum ev halkı. Keşke beraber ıskalasak çünkü ben tek başıma çözemiyorum.Biriniz en azından tabelaya geçsin. Kazanacağım yok belki ama belki de berabere kalıyorum haberim yok.
Gözümü sımsıkı kapatıyorum.Uykunun gelmesi için hayaller gelmeli oysa önce.Otobüsün gelmesi için sigara yakmalı.Survivor başlamadan deniz şortu almalı ve kesinlikle ronaldinho Beşiktaş'ta haberi tatilde okunmalı.
Kariyer hedefi konmadan Bozcaada'ya gitmeli mesela. Bu sizi iyi bir kariyerden edebilir belki ama iş yerinde çok sıkı arkadaşlıklar kurmanızı da sağlayabilir.İlkbaharda deniz kıyısı kayalıklar üstüne yapılmış o 6 masalı barda,dalga sesi yanında bira.
Bu saatte cehennem gibi bir şehirde yaşamaktan geliyorum.
Grinko - Серенада
https://www.youtube.com/watch?v=fS_cYA9_WK8
